مختصری درباره بیماری سندرم آشرمن
سندرم آشرمن که به چسبندگی داخل رحمی نیز معروف است، شرایطی است که طی آن در حفرهی رحم بافت اسکار یا نوعی چسبندگی ایجاد میشود.
سندرم آشرمن ،سندرم بسیار نادری است.
علل سندرم آشرمن
اغلب در افرادی رخ می دهد که سابقه چندین بار کورتاژ و سقط داشته اند.
جراحی های داخل رحمی از قبیل برداشتن فیبروئید
نقص های ساختاری رحم
وجود دیواره و یا پولیپ های بزرگ در رحم
جا گذاری هر جسم خارجی یا آ یو دی
عفونت محل برش سزارین
جاگذاری رادیوم در رحم
عفونت ناحیه لگنی پس از زایمان یا سقط جنین
سل لگنی
علائم سندرم آشرمن
سندرم آشرمن میتواند بدون هیچ نوع علائمی ایجاد شود.
نازایی
سقط جنین های مکرر
بی نظمی در قاعدگی. چسبندگی داخل رحم موجب کاهش میزان خونریزی در زمان قاعدگی میشود. اما اگر تشدید یابد موجب قطع خونریزی در قاعدگی و حتی نازایی در زنان میشود.
قاعدگیهایی با خونریزی های بسیار کم (هیپومنوره) یا نبود قاعدگی (آمنوره)
اگر بافت اسکار جلوی جریان خونریزی ماهیانه را بگیرد درد لگنی دورهای نیز رخ میدهد و باعث انقباض و ناراحتی در رحم می شود.
تشخیص این سندرم توسط آزمایشهای هیستروسکوپی یا هیستروسالپنگوگرافی، عکس برداری و سونوگرافی صورت می گیرد. طی هیستروسکپی یک دوربین کوچک داخل سرویکس می شود که به پزشک اجازه می دهد تا داخل رحم را از طریق بزرگنمایی مشاهده کند.
عوارض سندرم آشرمن
خونریزی، پرفراژ رحم و عفونت لگنی
درمان سندرم آشرمن
جراحی به منظور بریدن و برداشتن ضایعات و بافت های اسکار
بعد از برداشت اسکارها، حفره رحم باید باز نگاه داشته شود تا از عود ضایعات پیشگیری شود. پزشک ممکن است بالونی را در درون رحم به مدت چندین روز قرار دهد.
در حین دوران بهبودی رحم، باید از استروژن استفاده کرد.
در صورت برزو عفونت باید از آنتی بیوتیک استفاده کرد.
تقریباً ۷۰ تا ۸۰ درصد زنانی که به علت این سندرم نابارور شده اند، پس از جراحی باردار خواهند شد .