هپاتیت نوعی التهاب کبد است که باعث درد و تورم می شود. ویروس هپاتیت به تدریج به کبد آسیب می‌رساند. وقتی فردی به هپاتیت مبتلا می شود، کبد ملتهب شده و بافت طبیعی آن تخریب می شود و به جای آن بافت فرسوده باقی می ماند. در ادامه روشهای درمان گیاهی هپاتیت ب ، هپاتیت سی و هپاتیت آ مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

انواع هپاتیت

شایع‌ترین‌ انواع‌ هپاتیت هپاتیت a و هپاتیت b هستند. دیگر انواع هپاتیت عبارتند از هپاتیت سی، دی، ای و جی. هپاتیت به دو شکل هپاتیت حاد یا کوتاه مدت و هپاتیت مزمن یا بیش از ۶ ماه خود را نشان می دهد. در هپاتیت حاد، ممکن است کبد به صورت ناگهانی ملتهب شود. هپاتیت حاد در طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد. چنانچه التهاب در طی ۶ ماه بهبود نیابد هپاتیت مزمن خواهد بود.

بیماری هپاتیت a

هپاتیت a یک عفونت کبدی به شدت مسری است. بیماری هپاتیت a یک بیماری خوش‌ خیم است که معمولا خود به خود بهبود می‌ یابد و بیشتر در اطفال دیده می‌شود.

علائم هپاتیت آ

علائم هپاتیت آ معمولاً تا چند هفته پس از ابتلا به ویروس ظاهر نمی شود. علائم هپاتیت آ عبارتند از خستگی، تهوع و استفراغ، درد و ناراحتی های شکمی به ویژه در ناحیه کبد سمت راست و زیر دنده های آخر، کاهش اشتها، تب خفیف، ادرار تیره، درد عضلانی، زردی پوست و چشم ها.

علائم هپاتیت آ معمولاً کمتر از دو ماه طول می کشد اما گاهی ممکن است تا ۶ ماه باقی بماند. تمام افراد مبتلا به هپاتیت A این علائم و نشانه ها را نشان نمی دهند.

راههای انتقال بیماری هپاتیت نوع a

زمانی که فرد مقدار اندکی از ماده آلوده عفونت ویروس هپاتیت نوع a را بخورد به ویروس هپاتیت A مبتلا می شود. از راههای انتقال بیماری هپاتیت آ خوردن آب یا غذای آلوده به خصوص صدف‌ خام‌ است که توسط‌ فاضلاب‌ آلوده‌ شده‌ باشد.

از دیگر راههای انتقال هپاتیت آ این است که زمانی که فرد حامل ویروس، غذا را آماده کرده و شما بدون توجه به اینکه آیا وی پس از رفتن به دستشویی دست های خود را شسته یا نه، غذا را میل می کنید.

تماس نزدیک با فرد آلوده، حتی فردی که علائم و نشانه های هپاتیت را ندارد و تماس جنسی با فرد حامل ویروس نیز از راههای انتقال هپاتیت آ است. ویروس هپاتیت آ روی دستها، در آب و در خاک می تواند زنده بماند.

کار کردن و یا سفر کردن به مناطقی که شیوع هپاتیت A بالایی دارد، استفاده تزریقی یا غیر تزریقی از داروهای غیر مجاز، زندگی با فرد آلوده به هپاتیت A و دریافت فاکتورهای انعقادی در افراد هموفیلی یا سایر بیماری ها از عوامل افزاینده خطر ابتلا به هپاتیت نوع a هستند.

پیشگیری از هپاتیت آ

تزریق واکسن هپاتیت a یکی از راهکارهای پیشگیری از بیماری است. واکسن هپاتیت a برای افراد بالای ۲ سال ایمن می باشد و تا ۲۰ سال مصونیت ایجاد می کند.

شستشوی دستها با صابون و آب گرم قبل و بعد از آشپزی و بعد از توالت و شستشوی صحیح میوه و سبزیجات قبل از مصرف و نیز پختن کامل گوشت و ماهی ضروری است. در صورت تماس با افراد مبتلا به هپاتیت آ، چنانچه قبلاً واکسن دریافت ننموده اید و یا قبلاً مبتلا نشده اید، بی درنگ به پزشک مراجعه کنید.

علی‌ رغم‌ نداشتن‌ اشتها، رژیم غذایی بیماران هپاتیت a باید متعادل بوده و وعده های غذایی کم حجم و به دفعات زیاد مصرف شود. در رژیم غذایی بیماران هپاتیت a علاوه بر میوه و سبزیجات کاملا بهداشتی شده و سالم باید روزانه حداقل ۸ لیوان آب بنوشید.

درمان هپاتیت a

معمولترین روش درمان هپاتیت آ استراحت است. در صورت بروز اسهال و استفراغ باید رژیم غذایی در هپاتیت a حاوی مایعات و غذاهای مایع نظیر سوپ باشد. رژیم غذایی در هپاتیت a باید متعادل بوده و از مصرف الکل پرهیز شود.

اگر چه بهترین راه درمان هپاتیت مراجعه به پزشک است ولی می‌توان از ایبوپروفن یا مسکنهای دیگر برای مهار نشانه‌ های بیماری استفاده کرد. اگر فکر می‌کنید، اخیرا ویروش هپاتیت به بدن شما منتقل شده است گاماگلوبولین تزریق کنید به شرط آنکه بیشتر از ۲ تا ۶ هفته از ورود ویروس نگذشته باشد.

چنانچه آب بدن بیمار از دست رفته است، درد شدید دارد و یا مشکلات خونی پیدا کرده است، شاید لازم به بستری شدن کوتاه مدت باشد.

بیماری هپاتیت b

بیماری هپاتیت b یک عفونت کبدی خطرناک است. هپاتیت b از نظر علائم بالینی شبیه هپاتیت a است ولی می‌تواند مزمن شده و به عوارض وخیم و کشنده‌ای منجر شود.

علائم هپاتیت ب

علائم هپاتیت ب در ۳۰ درصد از افراد آلوده شده ظاهر نمی شود. معمولا علایم هپاتیت b حدود ۴ تا ۶ هفته بعد از ورود ویروس بروز می‌ کند. کمتر از یک درصد افراد آلوده این بیماری را به شکل خیلی شدید و سریع نشان می‌دهند که منجر به از کار افتادن کبد و مرگ می‌شود.

علایم هپاتیت b شامل درد شکمی، ادرار تیره رنگ، تب، درد مفاصل، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، ضعف و خستگی، زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها (یرقان یا زردی) می شود.

مطلب مرتبط: شناخت بیماری بلاستومایکوز یا بیماری شیکاگو

علایم بیماری هپاتیت در افرادی که چندین سال است مبتلا به هپاتیت هستند بیش از موارد فوق الذکر است. علایم بیماری هپاتیت در این حالت شامل کهیر، جوشهای پوستی، آرتریت، سوزش یا مورمور شدن بازوها و پاها می‌ باشد.

راه های انتقال هپاتیت ب

برخی از راه های انتقال هپاتیت ب عبارتند از تماس جنسی با فرد آلوده، استفاده از سوزن و سرنگ مشترک،‌ استفاده مشترک از مسواک، تیغ یا وسایل شخصی فرد آلوده.

از راههای انتقال هپاتیت ب انتقال بیماری از مادر به جنین و در طی دوران بارداری است. همچنین تماس با ترشحات بدن افراد آلوده، استفاده از سوزنهای مشترک برای خالکوبی، انتقال خون آلوده و زخمی شدن پوست بدن در یک محل آلوده مثلا در بیمارستان از دیگر راههای انتقال هپاتیت ب محسوب می شوند.

عوارض هپاتیت ب

هپاتیت ب به دو دسته ی حاد و مزمن تقسیم می شود. هپاتیت b حاد کمتر از ۶ ماه طول می کشد و معمولاً سیستم ایمنی بدن فرد می تواند ویروس را نابود کند. در نتیجه بیمار در عرض چندین ماه کاملاً بهبود می یابد. اغلب بیماران بزرگسال مبتلا به هپاتیت b، هپاتیت نوع حاد دارند.

هپاتیت b مزمن ۶ ماه یا بیشتر طول می کشد. زمانی که سیستم ایمنی بدن بیمار نتواند با ویروس مقابله کند، عفونت طولانی شده و ممکن است عوارض هپاتیت ب مزمن رخ دهد. عوارض هپاتیت ب مزمن عبارتند از سیروز کبدی، سرطان کبد و نارسایی کلیه و ابتلا به هپاتیت D. اغلب نوزادانی که با هپاتیت B متولد می شوند و بسیاری از کودکان ۱ تا ۵ ساله، مبتلا به نوع مزمن این بیماری می شوند.

آزمایش هپاتیت b شامل آزمایش خون، تست خون، تصویر برداری از کبد و اولتراسوند و در نهایت نمونه برداری از کبد است.

پیشگیری از هپاتیت ب

بهترین راه پیشگیری از هپاتیت ب پرهیز از ارتباط جنسی پر خطر و مشکوک و پرهیز از استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و وسایل بهداشت فردی مشترک است.

برای پیشگیری، واکسن هپاتیت b نیز وجود دارد. امروزه، تزریق واکسن هپاتیت b به تمام نوزادان در طی یک سال اول زندگیشان صورت می گیرد. واکسن هپاتیت b ایمن بوده و در طی ۶ ماه نیاز به ۳ بار تزریق است.

درمان هپاتیت ب

درمان هپاتیت بی نوع حاد لزومی ندارد و بیمار می تواند با استراحت و قرصهای ایبوپروفن و نوشیدن مایعات بیماری را تحت کنترل قرار دهد. درمان هپاتیت ب فقط برای افراد مبتلا به هپاتیت مزمن تجویز می‌ شود. تجویز ایمنوگلوبولین b در هپاتیت b بلافاصله پس از تماس خونی با فرد مبتلا به هپاتیت می‌تواند در درمان هپاتیت بی مؤثر باشد.

هدف از درمان هپاتیت ب مزمن کنترل ویروس و جلوگیری از تخریب کبد می باشد. امروزه داروهای ضد ویروسی متعددی برای درمان هپاتیت ب مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. داروی اینترفرون – آلفا دارای اثرات ضد ویروسی بوده و سبب تحریک سیستم دفاعی بدن می‌‌‌ شود. به منظور درمان هپاتیت b داروهای اینترفرون به صورت چند بار در هفته و یا یک بار در هفته تزریق می شوند.

یکی دیگر از داروهایی که در درمان هپاتیت ب مزمن استفاده می شود، قرص لامیوودین است. این دارو با مهار آنزیم مسئول تکثیر ویروس هپاتیت ب سبب مهار تکثیر آن و کنترل بیماری هپاتیت ب مزمن می شود. درمان هپاتیت b بسته به شدت بیماری و پاسخ به درمان ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد.

بیماری هپاتیت c (خطرناک ترین نوع هپاتیت)

بیماری هپاتیت c یک عفونت ویروسی است که به کبد حمله می کند و باعث ایجاد التهاب در کبد می شود. بیماری هپاتیت سی خطرناک ترین نوع هپاتیت محسوب می شود.

علایم هپاتیت C

معمولاً در مراحل اولیه علایم هپاتیت C مشخص نمی شود. زمانی که علایم هپاتیت بروز می کنند خستگی، تب، حالت تهوع و کاهش اشتها،‌ دردهای مفصلی و عضلانی، حساسیت به لمس ار محیط اطراف کبد، زرد شدن پوست و سفیدی چشم ها (یرقان یا زردی) را در خود دارند.

راه های انتقال هپاتیت c

تماس با خون آلوده به هر طریقی اصلی ترین راه های انتقال هپاتیت c را تشکیل می دهند. یعنی راههای انتقال هپاتیت سی عبارتند از استفاده از سوزن و سرنگ آلوده، انتقال خون آلوده به بدن، استفاده از مسواک و وسایل بهداشت فردی مشترک، سوزنهای آلوده خالکوبی، تیغهای ریش تراش دستی و برقی.

تماسهای اتفاقی مثل عطسه، سرفه، دست دادن، در آغوش گرفتن، بوسیدن، ظروف غذایی مشترک، شنا در استخر، توالتهای عمومی و تماس با دستگیره درب از راههای انتقال هپاتیت سی محسوب نمی شوند مگر انکه به نوعی پای تماس یک خون آلوده به خون فرد سالم باز شود. مثلا اگر دهان فرد سالم زخم داشته باشد و از ظروف آلوده استفاده کند احتمال انتقال این بیماری وجود دارد.

پیشگیری از بیماری هپاتیت سی

در حال حاضر هیچ واکسنی برای این نوع از هپاتیت وجود ندارد بنابراین مهمترین راههای پیشگیری از بیماری هپاتیت سی عبارتند از عدم اهدا یا تزریق خون، عدم استفاده از وسایل بهداشت فردی دیگران نظیر تیغ ریش تراشی و مسواک، استفاده از کاندوم در روابط جنسی، عدم برقراری رابطه جنسی در طول دوران قاعدگی.

مطلب مرتبط: با داروهای گیاهی به درمان اسهال خونی آمیبی بپردازید.

در صورت تمایل به بارداری، بهتر است با پزشک مشورت شود. هر چند ویروس بیماری هپاتیت سی به راحتی از مادر به جنین قابل انتقال نیست ولی بهتر است احتیاطات لازم صورت گیرد.

رژیم غذایی بیماران هپاتیت c

افراد مبتلا به هپاتیت سی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری کبد چرب هستند. بنابراین انتخاب هوشمندانه رژیم غذایی بیماران هپاتیت c برای حفظ وزن طبیعی، آنها را از این دو بیماری دور می کند.

در رژیم غذایی هپاتیت c می بایست میوه و سبزیجات به صورت منظم گنجانده شود. غلات سبوس دار نظیر برنج قهوه ای، رشته محلی، گندم کامل و نان جو، سیب ‌زمینی آب‌ پز، سوپ رقیق و کم‌ چرب، ماست کم ‌چرب و شیر، عسل، خرما، کشمش و توت خشک، روغن زیتون، روغن کانولا و روغن دانه انگور برای این بیماران مناسب است.

همچنین همه ی گونه های غذاهای کارخانه ای که مواد نگهدارنده دارند، همه ی انواع کافئین، روغن جامد، مارگارین، کره بادام زمینی، فست‌ فودها، گوشت‌ های باربکیو شده، شیر و پنیر چرب، خامه و شیرینی ‌‌ها، شکلات، بیسکویت، آبنبات و آبمیوه کارخانه ای و مکمل های آهن باید از رژیم غذایی هپاتیت c به طور کامل حذف شوند.

درمان هپاتیت سی

هدف از درمان هپاتیت سی کمک به بدن برای از بین بردن ویروس و کاهش خطر سیروز کبدی و سرطان کبد است.

داروهای معمولی که برای درمان هپاتیت c استفاده می شوند، پگینترفرون و داروهای ضد ویروسی می باشند. روش استاندارد درمان هپاتیت c تزریق پگینترفرون هفته ای یک بار و مکملهای ریباویرین ۲ بار در روز است. در بیماران جوان تری که شدت بیماری در آنها خفیف هست و ویروسهای کمتری در کبد آنها وجود دارد، پاسخ به درمان هپاتیت c بهتر است. هدف از درمان هپاتیت سی در این حالت کاهش تعداد ویروس در خون است تا به سطحی برسد که بعد از ۲۴هفته درمان قابل شناسایی نباشد.

اگر آسیب شدیدی به کبد بیمار وارد شده باشد، پیوند کبد می تواند گزینه درمانی مناسبی باشد.

درمان گیاهی هپاتیت ب و سی

به منظور درمان گیاهی هپاتیت ب از جوشانده برگ گردو و جوشانده ی پوست درخت گردو و پوست سبز میوه ی گردو استفاده نمایید.

همچنین به جهت درمان هپاتیت بی با طب سنتی می توانید از سنکنجبین عنصلی بهره بگیرید.

مصرف سکنجبین نعنایی هر ۲۴ ساعت یک‌ بار به درمان هپاتیت بی با طب سنتی کمک می کند. سکنجبین نعنائی ترکیبی از یک لیوان آب، یک قاشق پلو خوری عسل طبیعی، نصف استکان عرق نعنا بدون اسانس و یک قاشق غذا خوری سرکه طبیعی انگور عسکری است.

یک داروی پشنهادی برای درمان گیاهی هپاتیت c و b را در ذیل می آوریم. ۳۰ گرم برگ و ریشه گیاه قاصدک، ۲۰ گرم میوه سماق، ۲۰گرم زیره سیاه، ۳۰ گرم تخم کرفس، ۵۰ گرم برگ و دانه فلوس، ۱۰ گرم ریشه هندوانه کبر، ۲۰ گرم ریشه ریوند چینی، ۱۵ گرم زنیان، ۳۰ گرم کنگر فرنگی، ۲۰گرم شاهتره.

به منظور درمان گیاهی هپاتیت c و b این ده دارو را کوبیده و مخلوط کنید. مخلوط را بیست قسمت نموده و هر روز یک قسمت آن‌ را بر سه تقسیم نموده و بعد از هر وعده غذایی هر قسمت را در عرق طبیعی کلپوره مخلوط نموده و میل کنید.

مصرف روزی ۳ قاشق مرباخوری از ترکیب سه قسمت عسل، یک قسمت سیاه دانه نیم کوب و نیم قسمت سرکه انگور طبیعی به درمان گیاهی هپاتیت سی و بی کمک می کند.

به منظور درمان گیاهی هپاتیت سی و بی هر ماه یک بار و مجموعا سه بار حجامت کنید. بهتر است حجامت ها در ۱۷ یا ۱۹ ماه قمری انجام گردد. این کار را حتما زیر نظر پزشک متخصص و با تجربه طب سنتی انجام دهید.