فن بیان و زبان بدن

زبان حرکات بدن : ۷ اشتباه در نحوه ارائه و سخنرانی

آیا شما به طور ناخودآگاه سیگنال هایی منفی با زبان حرکات بدن خود به دیگران منتقل می کنید؟ آیا حرکات و اشارات شما در زمان سخن گفتن بر روی ارتباطات تان تاثیر می گذارد؟

در این مقاله ۷ اشتباه در استفاده از زبان حرکات بدن را به شما متذکر می شویم که به عنوان یک سخنران و ارائه دهنده باید از آنها دوری کنید.

قدم برداشتن به عقب در زمان طرح درخواست و پیشنهاد

تصور کنید که از مخاطب خود درخواستی کرده اید و در همان حال ناخودآگاه به عقب برمی گردید و از مخاطب خود دور می شوید.

این عمل نشان دهنده ترس شما می باشد. در اعماق وجود خود، این حس را دارید که اگر مخاطب از درخواست شما عصبانی یا ناراحت شد، امکان فرار داشته باشید. بنابراین ناخودآگاه چند قدم به عقب برداشته که این عمل نشان دهنده عدم اعتماد به نفس شما می باشد. بنابراین طبیعی است که پاسخ مثبت از مخاطب خود دریافت نکنید.

زبان حرکات بدن ، ارائه ، سخنرانی ، اعتماد به نفس

برای جلوگیری از این اشتباه زبان حرکات بدن ، دفعه بعد که خواستید درخواستی را مطرح کنید، یک قدم به جلو برداشته و با اعتقادی راسخ درخواست خود را بیان کنید. اعتماد به نفس شما باعث می شود که مخاطب به شما اطمینان کرده و شانس خود را برای دریافت پاسخ مثبت بالا ببرید.

در زمان مواجه با سوالات، دست به سینه شدن

دست به سینه ایستادن نشان دهنده حالتی تدافعی است. زمانی که مخاطب از شما سوالی می پرسد و شما از این ژست استفاده می کنید، در واقع عدم اعتماد به نفس خود را نشان می دهید.

مطلب مرتبط: زبان حرکات بدن به ما چه می گوید؟

دفعه بعد که خواستید به سوال مخاطب پاسخ دهید، دست های خود را در دو طرف بدن خود قرار داده و با لبخند پاسخ دهید.

با انگشت به مخاطب اشاره کردن

زمانی که با انگشت خود به مخاطب اشاره می کنید، وی حالتی دفاعی به خود می گیرد. در نتیجه ناخودآگاه فضایی منفی پدیدار می شود.

زبان حرکات بدن ، ارائه ، سخنرانی ، اعتماد به نفس

مراقب عادت های بد خود باشید. ممکن است این حرکت را از سر عادت انجام دهید. اما، زمانی که در حال سخنرانی هستید، این نوع حرکت نوعی تهدید برای مخاطب به شمار می رود. از آنجایی که ارتباطات کلامی تنها ۷ درصد از ارتباطات را شامل می شوند، بنابراین با استفاده از کلمات نمی توان آسیب ناشی از این نوع حرکات را جبران کرد.

حرکت مشت

بسیاری از ارائه دهندگان از مشت خود برای تأکید بیشتر استفاده می کنند. اما این کار ناخودآگاه باعث ایجاد اضطراب در ذهن مخاطب می شود. به عنوان مثال، زمانی که به کف دست خود مشت می زنید، حالتی از له کردن و خرد شدن را نشان می دهید. استفاده از این نوع زبان حرکات بدن باعث ایجاد حالت دفاعی در مخاطب می شود.

همچنین زمانی که مشت خود را در هوا تکان دهید نوعی حالت حمله را تداعی کرده که تاثیر خوبی بر روی مخاطب نخواهد داشت.

مطرح کردن خواهش و تقاضا با دستان خود

زمانی که در برابر مخاطب، انگشتان خود را بر روی هم قرار می دهید یا کف دستان خود را رو به بالا و به حالت التماس می گیرید، این کار نشان دهنده ضعف شما می باشد.

به خصوص استفاده از این حرکت در زمان مطرح کردن درخواست، نشان دهنده آن است که شما به دنبال کسب لطف مخاطب خود هستید و با این کار ارزش طرح خود را پایین می آورید.

مطلب مرتبط: چگونه از زبان حرکات بدن در طی جلسات کاری استفاده کنیم؟

دست ها به راحتی استرس و اضطراب را نشان می دهند. ممکن است شما برای القای فروتنی و تواضع از این ژست استفاده کنید، اما شاید مخاطب این برداشت را نداشته باشد. پس از این ژست استفاده نکنید.

دست به کمر ایستادن

زمانی که شما دست به کمر در برابر مخاطب خود قرار می گیرید، ناخودآگاه این پیام را می فرستید: “ببین! من از تو بزرگترم”. این حرکت مخاطب را در حالت دفاعی قرار داده و جلب توجه آنها را سخت خواهد کرد.

اگر در طی جلسات پرسش و پاسخ، دست به کمر بایستید، این کار شما را فردی مهاجم و ناراضی نشان خواهد داد. بنابراین از این حرکت دوری کنید مگر آنکه بخواهید مخاطبی سرکش و یاغی را کنترل کنید.

در زمان ارائه ، با ناآرامی و بی قراری قدم زدن

بعضی از سخنرانان عادت دارند که در زمان سخنرانی در طول اتاق بالا و پایین بروند. همچنین زمانی که به موضوعی هیجان انگیز می رسند، سرعت قدم های آنها افزایش پیدا می کند. این کار هیچ ایرادی ندارد مگر آنکه از حد مجاز فراتر رود.

زمانی که در اتاق راه می روید، ممکن است مخاطب نتواند بر روی مطالب شما متمرکز شده و حواس وی پرت شود. اگر راه رفتن شما هدف خاصی ندارد سعی کنید که از این حرکت اجتناب کنید.