سندرم مرگ ناگهانی نوزاد / بررسی علل و راههای پیشگیری
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نوعی مرگ غیر منتظره نوزادان در خواب بدون هیچ گونه پیش بینی قبلی پزشکی و بدون بر جای گذاشتن هیچ گونه عارضه ای در بدن نوزاد است و فقط در حین کالبد شکافی قابل تشخیص است.
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد یکی از عوامل فوت نوزادان زیر یک سال به خصوص در بازه سنی دو الی چهار ماهگی است. این سندرم در۹۰ درصد موارد در کودکان زیر شش ماه اتفاق می افتد و اکثر موارد در حدود ساعت ۱۰ شب الی ۱۰ صبح و در طول ماه های سرد سال رخ می دهد.
نوزادان سالمی که بر روی شکم خوابانده می شوند درگیر این سندرم می شوند. مرگ کودکان در اثر ابتلا به این سندم در سال اول زندگی شان حتی بسیار بیشتر از سرطان، بیماریهای قلبی، ذات الریه، کودک آزاری، ایدز و اختلالات عضلانی به وقوع می پیوندد.
علل سندرم مرگ ناگهانی نوزاد
عامل این بیماری ناشناخته است گرچه دانشمندان توانسته‌اند برخی دلایل این بیماری را شناسایی کنند.
فاکتورهای افزاینده خطر عبارتند از استعمال دخانیات، نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر در طول دوران بارداری، مراقبت نامناسب والدین از نوزاد، نارس بودن نوزاد و یا وزن کم او در بدو تولد، سن مادر زیر ۲۰، قرار گرفتن نوزاد در معرض دود تنباکو پس از تولد، خوابیدن روی شکم، پوشاندن لباس زیاد، اتاق بسیار گرم و استفاده از پتوی زیاد، عدم تغذیه کودک با شیر مادر.
بسیاری از آن محققان معتقدند که این سندرم زمانی که کودک دارای یک بیماری زمینه ای نظیر نقص نامحسوس در مغز که موجب اختلال در سیستم تنفس، دمای بدن و سیستم بیدار شدن نوزاد است اتفاق می افتد.
مطالعات نشان داده اند که خواباندن کودک به پهلو، دو برابر بیشتر او را در معرض خطر مرگ ناگهانی در خواب قرار می دهد. نوزاد را به پهلو نخوابانید.
پیشگیری از سندرم مرگ ناگهانی نوزاد
همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید.
برای خواباندن نوزاد از تشک های طبی و استاندارد که سطح صاف و محکمی دارند، استفاده کنید.
هرگز نوزاد را روی متکا، تشک لایه آبی، پوست گوسفند، صندلی نرم اتومبیل، صندلی، یا سطوح نرم دیگر نخوابانید.
برای جلوگیری از اینکه نوزاد هوای بازدم خود را تنفس کند لحاف، رواندازهای کلفت، عروسک های پارچه ای توپر و یا متکا را نزدیک نوزاد قرار ندهید.
در صورتی که نوزاد را در کنار خود می خوابانید، فاصله خود را با او حفظ کرده تا در طول شب، از افتادن ناخودآگاه اعضای بدنتان روی او جلوگیری نمایید.
بعضی از محققان معتقدند که قنداق کردن مانع وقوع سندرم مرگ ناگهانی نوزاد می شود، زیرا کمک می کند که کودک راحت تر به پشت بخوابد. از طرف دیگر بعضی معتقدند که قنداق کردن می تواند درجه حرارت را بالا برده، بنابراین اگر شما نوزاد را قنداق می کنید از ملحفه نازک استفاده کنید.
مطمئن شوید که همه واکسن های توصیه شده را به نوزاد زده اید.
وسایل نرم مثل اسباب بازی های شل، عروسک های پشم دار و پارچه ای و بالش های نرم و شل را که ممکن است روی بینی و دهان نوزاد بیفتند و جلوی تنفس او را بگیرند، از اطراف نوزاد دور نگه دارید.
هوای اتاق را طوری تنظیم کنید که برای یک فرد بزرگسال که پیراهن آستین کوتاه پوشیده است مناسب باشد.
مادران در طول بارداری نباید سیگار بکشند، نوشیدنی الکلی بنوشند و یا مواد مخدر مصرف کنند و نباید نوزاد را در معرض دود تنباکو قرار دهند.
از نگه داشتن نوزاد در صندلی اتومبیل، ساک حمل و یا گهواره به مدت زیاد خودداری کنید.
حتی در فصل زمستان، دمای اتاق کودک باید در حدی متعادل (حدود ۲۶ درجه سانتیگراد) باشد. پدر و مادرها باید مواظب باشند که پتو را فقط تا روی سینه نوزاد بالا بکشند و از افتادن آن روی بینی و دهان او جلوگیری کنند.
در صورت امکان خودتان از راه سینه به نوزاد شیر بدهید.
در طول یک سال نخست نوزاد خود، او را با پستانک بخوابانید. اگر نوزاد پستانک را نمی گیرد او را مجبور به مکیدن آن نکنید. پستانک، خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش می دهد. دقت کنید پستانکی که برای نوزاد استفاده می کنید تمیز و خشک باشد. اگر نوزاد را با شیر خود تغذیه می کنید تا یک ماهگی به او پستانک ندهید.
خوب است که تخت خواب نوزاد در اتاق خواب والدین باشد. این موجب کاهش خطر مرگ نوزاد براثر سندروم مرگ ناگهانی نوزادان می شود.
