راهنمای بیماری اسپوندیلولیزیس ،مهره کافت یا لقی مهره کمر

برای آشنایی با بیماری اسپوندیلولیزیس ،مهره کافت یا لقی مهره کمری با ما همراه باشید.

یکی از شایعترین مشکلات و دردهای انسان، کمردرد است. لقی مهره (لیزیس) و یا در رفتگی های خودبخودی مهره ای (لیستزیس) از جمله علت‌های مهم کمردرد به شمار می روند. برخلاف لغزش مهره، مهره‌ کافت یک عیب مهره‌ای یک‌ طرفه بدون لغزش است.

هر مهره با مهره ی مجاورش دارای سه نقطه ی اتصال اصلی بوده و به این طریق مجموعه ی ستون فقرات در کنار هم قرار می گیرد و انسان و سایر موجودات را قادر می سازد تا فعالیتهایی انجام دهند که از موجودات بی مهره بر نمی آید.

مفصل این مجموعه همان دیسک بین مهره است. دو مفصل دیگر در حقیقت مفاصلی هستند که در بخش عقبی مهره ها قرار دارند و اصطلاحا فاست جوینت نامیده می شوند.

اسپوندیلولیزیس یا لقی مهره کمری در اثر نقصی مادرزادی یا اکتسابی در محل اتصال این مفاصل (فاست ها) با بدنه ی مهره پدید می آیند. در صورتی که علاوه بر این مشکل، درجاتی از جابجائی مهره هم وجود داشته باشد ، اصطلاح اسپوندیلولیستزیس یا در رفتگی خود به خودی مهره بکار برده می شود.

این بیماری می تواند در هر کدام از مهره های ستون فقرات دیده شود اما معمولا در مهره های چهارم یا پنجم کمری شایعتر از سایر مهره ها دیده می شوند.

علل اسپوندیلولیزیس

– استعداد ژنتیکی : بیمارانی که دچار موارد مادرزادی این بیماری ها هستند معمولاً در حوالی بلوغ علامتدار می شوند.

– فشار و حرکات بیش از حد : برخی ورزش ها نظیر فوتبال، ژیمناستیک و وزنه برداری مستلزم فشار بیش از حد روی ستون فقرات (خصوصا با حرکات مکرر خم شدن به عقب) بوده و بیماران را مستعد پیدایش چنین حالاتی می سازند .

– تغییرات ناشی از افزایش سن و آرتروزهای پیشرفته : از جمله علتهائی هستند که سبب افزایش احتمال اسپوندیلولیزی و اسپوندیلولیستزی می گردند.

– ضربه های ستون فقرات : به ندرت لیزیس و لیستزیس بر اثر ضربه های حاد و سوانح پدید می آیند.

علایم اسپوندیلولیزیس

بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری‌ها ممکن است تا مدت ها هیچ علامتی را نشان ندهند.

علامت اصلی این بیماران کمر درد و در موارد کمتری دردهای انتشاری به اندام تحتانی می باشد .

اگر لغزندگی شدید باشد، ممکن است سبب فشار روی ریشه های نخاعی و درد یا فلج پاها و اختلال کنترل ادرار و مدفوع گردد.

تشخیص اسپوندیلولیزیس

اسپوندیلولیزیس در رادیوگرافی نمای مایل ابلیک دیده می‌شود ولی در نمای جانبی لاترال مشاهده نمی‌ گردد.

درمان اسپوندیلولیزیس

در مواردی که علائم مختصر باشند و اشکالی در زندگی روزمره ی بیماران ایجاد نکنند ، می توان از درمان های داروئی (جهت تسکین درد) و نیز فیزیوتراپی ، و اصلاح روش های زندگی استفاده کرد.

در صورتی که دردها آزار دهنده و زمین گیر کننده باشند و یا با علائم و عوارض عصبی همراه باشند درمان جراحی برای بیماران بسیار مفید خواهد بود .