آرتریت تمپورال ،بررسی و راهکارهای پیش رو
آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی (آرتریت سلول غول آسا، آرتریت جمجه) بیماری التهابی شریانهای بزرگ، به ویژه شریانهای سر و گردن است.
علایم آرتریت تمپورال و آرتریت گیجگاهی مشابه است، بنابراین این دو بیماری ممکن است در واقع یک بیماری باشند. معمولاً بزرگسالان بالای ۵۰ سال مبتلا شده و میزان بروز آن در خانمها چهار برابر آقایان است.
علایم آرتریت تمپورال
– تب خفیف
– سردرد شدید ضرباندار (معمولاً در ناحیه شقیقه یک طرفه)
– بی اشتهایی
– قرمزی، تورم، دردناکی و وجود گرههای ضرباندار در طول شریان ـ گیجگاهی در یک طرف سر
– خشکی، درد عمومی مبهم یا درد واضح عضلات به ویژه هنگام صبح معمولاً عضلات تنه، و عضلات بالایی اندامهای فوقانی و تحتانی درگیر میشوند.
علل آرتریت تمپورال
یک اختلال خودایمنی که در آن دستگاه ایمنی بدن به بافتهای خود (به ویژه بافت همبند) حمله کرده و آنها را تخریب میکند. علت زمینهساز این وضعیت ناشناخته است.
عوامل افزایش دهنده خطر
سن بالای ۶۰ سال، به خصوص در خانمها
این بیماری روشهای پیشگیری خاصی ندارد.
عواقب مورد انتظار
معمولاً قابل علاج است ولی عود آن محتمل است.
عوارض احتمالی
اگر درمان نشود : از دست دادن بینایی (در صورتی که عروق خونی مشروب کننده چشمها درگیر شود، این حالت یک اورژانس است)، بیماری عروق کرونر، سکته مغزی، کاهش جریان خون مشروب کننده اندامهای فوقانی و تحتانی.
اگر درمان شود : مصرف داروهای کورتونی ممکن است تا چندین ماه لازم باشد. عوارض مصرف طولانی مدت کورتون از قبیل پوکی استخوان و زخم گوارشی شایان توجهند.
درمان آرتریت تمپورال
– بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل بررسیهای آزمایشگاهی، نظیر سرعت رسوب گلبولهای قرمز خون، شمارش گلبولهای سفید خون و آزمایشهای خون برای کم خونی، و نمونهبرداری (برداشت مقدار اندکی از بافت یا مایع برای بررسی آزمایشگاهی) از شریان گیجگاهی و عضلات مبتلا است.
– درمان با داروهای کورتیکواستروییدی انجام می شود.
– درمان هرگونه اختلال طبی همراه پلیمیالژی، از جمله بیماریهای قلبی، فشار خون بالا یا کاهش جریان خون رودهها نیز انجام می شود.
– اگر روده دچار گانگرن شود، جراحی ضرورت مییابد.
– برای تسکین درد، ناحیه دردناک را گرم کنید. برای تخفیف خشکی عضلانی نیز از گرم کردن مستقیم ناحیه مبتلا استفاده کنید.
داروها
– داروهای ضد فشار خون (در صورت بالا بودن فشار خون)
– داروهای قلبی (در صورت درگیری قلبی)
– داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی به تنهایی یا همراه با کورتیکواستروییدها در صورت ناموفق بودن سایر درمانها تجویز میشوند.
– داروهای کورتونی با مقادیر بالا تا متوقف شدن مرحله حاد تجویز می شوند. با مهار التهاب به وجود آورنده علایم بیماری توسط این داروها، علایم به طور چشمگیری کاهش می یابند. در ادامه درمان با کورتون، مصرف حداقل مقدار ممکن دارو به صورت یک روز در میان ممکن است برای کنترل علایم در دراز مدت کافی باشد.
فعالیت
محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذائی
رژیم غذایی خاصی نیاز نیست.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
درجه حرارت ۳/۳۸ درجه سانتیگراد
وجود خون در ادرار
کوتاهی نفس
درد سینه
وجود خون در مدفوع
درد شدید شکم
هرگونه بیماری تبدار
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم آرتریت تمپورال یا آرتریت گیجگاهی باشید.
اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.