بررسی علائم بیماری مالاریا به همراه روشهای درمان
بیماری مالاریا یک بیماری عفونی خونی است که توسط عامل بیماری مالاریا که انگلی از جنس پلاسمودیوم است ایجاد و توسط پشه های آنوفل منتقل می گردد.
کاشف مالاریا چارلز لوییس آلفونس لاوران جراح فرانسوی ارتش بود که در شهر کنستانتین واقع در شمال شرقی الجزایر سکونت داشت. او برای اولین بار وجود انگل مالاریا را در خون افراد مبتلا به بیماری مالاریا توضیح داد. به خاطر این کشف او در سال ۱۹۰۷ جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را دریافت کرد.
چند نام دیگر بیماری مالاریا عبارتند از پالودیسم، تب حاره ای، تب نوبه و تب جنگل، تب رومی، تب شاگرس، تب مارش و تب ساحلی.
عامل انتقال مالاریا یعنی پشه آنوفل ماده شبها خونخواری می‌کند و حین خونخواری از بزاق خود، انگل‌های مالاریا را به داخل خون انسان تزریق می‌نماید. این انگل‌ها وارد سلول‌های کبد می‌شوند و شروع به تکثیر سریع می‌کنند، به طوری که از هر یک انگل وارد شده حدود ۱۰ هزار انگل تولید می‌شود.
مالاریا ، بیماری مالاریا ، علائم مالاریا ، درمان مالاریا ، عامل بیماری مالاریا ، واکسن مالاریا ، علائم بیماری مالاریا ، عامل مولد مالاریا
تشخیص مالاریا ، داروی مالاریا ، عامل مولد بیماری مالاریا ، کاشف مالاریا ، عامل انتقال مالاریا ، نام دیگر بیماری مالاریا ، مالاریا چیست ، لام مالاریا
سپس این انگل های عامل مولد بیماری مالاریا سلول های کبدی را پاره می‌کنند و وارد خون می‌شوند تا به گلبول های قرمز حمله ور شده و وارد آنها شوند و در آنجا تکثیر کنند. انگل مالاریا پس از ورود به گلبول قرمز از هموگلوبین استفاده و تولید مثل می‌کند و پس از ۲ تا ۳ روز تمام هموگلوبین مصرف شده و گلبول قرمز پر از انگل می‌شود.
سپس انگل ها گلبول‌های قرمز را پاره می‌کنند و به گلبول‌های دیگر وارد می‌شوند. به این ترتیب تعداد انگل‌ها در خون بیشتر و بیشتر می‌شود. زمانی که تعداد انگل مالاریا از حد خاصی بالاتر رود، بیمار دچار تب می‌شود. شروع تب همزمان با پاره شدن گلبول هاست و پس از آن که انگل‌ها وارد گلبول‌های تازه می‌شوند، تب قطع می‌شود و این سیکل هر ۲ یا ۳ روز تکرار می‌شود یعنی بیمار ۲ روز تب ندارد و روز سوم تب می‌کند.
بیماری مالاریا می تواند به طور جدی منجر به مرگ شود. به خصوص در کشورهای در حال توسعه که دسترسی محدود به منابع پزشکی دارند مرگ و میر در اثر این بیماری زیاد است. فقر شدید، فقدان منابع پزشکی و شرایط محیطی باعث شده است که درمناطق درحال توسعه بیماری مالاریا زیاد باشد.
دو مشکل اساسی در بیماری مالاریا وجود دارد. یکی ایجاد کم خونی شدید به دلیل استفاده انگل از هموگلوبین خون و دومی تب‌های دوره‌ای است که گاهی حرارت بدن به بالای ۴۰ درجه می رسد و بدن بیمار را عملا از کار می‌اندازد.
علائم بیماری مالاریا چیست ؟
علائم مالاریا عبارتند از تب، سرما، تعریق، سر درد، استفراغ، درد عمومی در سرتاسر بدن.
علامت متداول بیماری مالاریا تب شدیدی است که همراه با سایر علائم مربوطه نظیر لرز و تعرق برای مدت ۵ تا ۸ ساعت ادامه یافته و سپس هر ۲ یا ۳ روز یک بار بر می گردد. هر یک از این حملات، نیروی بیمار را به شدت تحلیل برده و باعث کاهش شدید فعالیت های بیمار در طی دوران بیماری می گردد.
در اثر ابتلاهای مکرر و همراه با پیشرفت بیماری، کم خونی و بزرگی طحال ایجاد می شود که در اکثر بیماران در طی یک یا دو هفته بعد از حمله اولیه می توان آنرا مشاهده کرد.
در صورتی که عامل مولد بیماری مالاریا انگل گونه فالسیپارم باشد می تواند منجر به گلومرولونفریت، افزایش شدید پارازیتمی، پدیده جداسازی مویرگی، گیجی، تشنج، کاهش فشار خون، ادم ریوی، علائم گوارشی مثل استفراغ، دردهای شکمی، اسهال و خونریزی روده ای، سندرم نفروتیک، کولاپس گردش خون، سیانوز و مرگ شود.
روشهای انتقال بیماری مالاریا علاوه بر گزش پشه آنوفل عبارتند از انتقال از طریق انتقال خون، انتقال از طریق پیوند اعضای فرد ناقل، انتقال از طریق هموتراپی، انتقال از طریق مادر به جنین و انتقال از طریق سرنگ آلوده.
تشخیص مالاریا با دیدن انگل در لام خون محیطی در آزمایشگاه صورت می گیرد. لام مالاریا به معنی پخش کردن یک قطره خون روی یک شیشه مستطیلی شکل است که بعد از رنگ‌آمیزی آن را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند. وقتی بر اساس علائم، خیلی به بیماری مشکوک باشند حتی اگر یک بار لام مالاریا منفی بود، باید در روزهای بعد آن را تکرار کنند.
درمان مالاریا
بیماری مالاریا یک بیماری شدید است که می تواند بالفعل کشنده باشد خصوصاً وقتی که عامل آن مالاریا فالسی پاروم باشد و باید درمان مالاریا را حداکثر تا ۲۴ ساعت بعد از ظهور نخستین نشانه ها آغاز نمود.
در مناطقی که بیماری مالاریا غیر بومی است باید بیماران را تحت قرنطینه قرارداد و سپس برای درمان مالاریا اقدام کرد.
در حال حاضر انواع بدخیم مالاریا به بسیاری از داروها مقاوم هستند
اگر بیماری در حالت خوش خیم باشد با چند داروی مالاریا از جمله کلروکین طی چند روز درمان انجام می شود.
در حالتی که بیماری مالاریا شدید بوده و نسبت به درمان مقاوم شده باشد نیاز به داروهای بیشتری نظیر مفلوکین و آرتزونات است. البته ممکن است مالاریا در آینده نسبت به این داروها نیز مقاوم شود ولی همواره داروهایی جدید توسط محققان عرضه می شود.
مطالعات روی تزریق واکس مالاریا نشان می‌دهد کسانی که واکسن دریافت کرده اند، دیگر قادر به انتقال این بیماری به سایرین نیستند. در پیشرفته ترین تحقیقی که تاکنون روی واکسن مالاریا انجام شده، واکسن به ۱۵۰۰ نوزاد و کودک تزریق شد و دانشمندان ۱۸ ماه بعد برگشتند و آنها را معاینه کردند. محققان متوجه شدند آمار مبتلایان به مالاریا در کودکان تقریبا نصف شده و در نوزادانی که موقع تزریق ۶ تا ۱۲ هفته سن داشتند آمار مبتلایان یک چهارم کاهش یافته است.
برای پیشگیری از ابتلا به بیماری مالاریا نیز تمام درب و پنجره های خود را پشه بند بزنید و شبها نیز زیر پشه بند بخوابید.
