راهنمای بیماری آمیوتروفیک لاترال اسکلروزیس
آمیوتروفیک لاترال اسکلروزیس یک بیماری سیستم عصبی است که به سلول های عصبی موسوم به نورون در مغز و نخاع حمله می شود.
این نورون ها انتقال پیام از مغز و نخاع را به عضلات ارادی مانند دست و پا انجام می دهند. در ابتدا، این امر باعث ایجاد مشکلات عضلانی خفیف می شود.
آمیوتروفیک لترال اسکلروزیس (ALS) شایع ترین شکل بیماری تخریب کننده نورون های حرکتی است. بیماری با تخریب پیشرونده نورون های حرکتی در طناب نخاعی، ساقه مغز و کورتکس حرکتی نهایتا منجر به ضعف و ناتوانی می شود.
میزان بروز سالیانه بیماری ۰٫۴ تا ۱٫۷۶ نفر در صد هزار نفر است.انتشار بیماری تقریبا در سراسر دنیا یکنواخت است. مردان تقریبا دو برابر زنان درگیر می شوند. بیشتر بیماران در سن بیش از ۴۵ سال علامتدار می شوند.
با افزایش سن بروز بیماری در هر دهه افزایش پیدا می کند. میانگین حیات ۳–۵ سال است.
علت بیماری تاکنون ناشناخته است. در حدود ۱۰% موارد بیماری بصورت خانوادگی منتقل می شود که یکی از علل آن را جهش در ژن سوپراکسیداز می دانند.
علاﺋم آمیوتروفیک لاترال اسکلروزیس
شروع بیماری بصورت ضعف در عضلات یکی از اندام های فوقانی یا تحتانی یا عضلات حنجره و زبان است.
بیماری با سیری پیشرونده سایر اندام ها را بصورت همزمان یا پشت سر هم درگیر می کند.
– لرزش های کوچک عضلانی که از روی اندام قابل مشاهده است.
– کرامپ و پرش های عضلانی اندام ها
– سفتی و اسپاسم عضلانی
– زمین خوردن های مکرر و عدم حفظ تعادل حین راه رفتن
– لاغری دست ها و پاها
– ضعف اندام ها
– کاهش توده عضلانی
– لرزش های کوچک در زبان
– اختلالات بلع
– اختلالات تکلم
– خنده و گریه های بدون علت و غیر قابل کنترل
– کاهش وزن
– عفونتهای مکرر تنفسی
بیمار حتی در آخرین مراحل بیماری خود هم، دچار اختلالات اسفنکتری ( بی اختیاری ادرار و مدفوع) یا هرگونه علائم درگیری حسی نخواهد شد.
تشخیص
تشخیص بیماری براساس مجموعه ای از علاﺋم بالینی و چندین تست پاراکینیکی و با نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب گذاشته می شود.
درمان آمیوتروفیک لاترال اسکلروزیس
تاکنون، درمان قطعی برای این بیماری یافت نشده است و فقط درمان های حمایتی برای تسکین علاﺋم بیمار تجویز می شود.
تنها داروی اختصاصی ساخته شده برای این بیماری (Relutek (Riluzole است.این دارو در اغلب موارد سیر بیماری را کندتر کرده و طول عمر فرد را افزایش می دهد.
– آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت در صورت بروز ذات الریه
– داروی باکلوفن ممکن است به کاهش سفتی و انعطاف‌پذیری عضلات کمک کند.
– از داروهای ضدافسردگی شاید بتوان برای کاهش تولید بزاق استفاده نمود.
هم چنین بیماران طبق نظر پزشک معالج خود، می توانند از درمان های حمایتی مانند فیزیوتراپی و کاردرمانی بهره مند شوند.
رژیم غذایی
اگر مشکل در بلع وجود دارد، باید غذاهای نرم و راحت‌الحلقوم خورده شوند.
نهایتاً ممکن است نیاز به دادن غذا از راه لوله وجود داشته باشد.
فعالیت در زمان ابتلا
تا حدی که امکان دارد بیمار باید فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را حفظ کند. ضعف عضلانی تدریجاً توانایی جسمانی فرد را کاهش می‌دهد. با استفاده از یک برنامه مخصوص بازتوانی می‌توان استقلال فرد را به مدت بیشتری حفظ نمود.
باید وسایلی تهیه شوند تا فرد را در حرکت کمک کنند، مثلاً واکر یا صندلی چرخدار.
khalayegh.com
