درمان بیماری ام اس با داروهای گیاهی
درمان بیماری ام اس با داروهای گیاهی : در مالتیپل اسکلروزیس یا بیماری ام اس سیستم ایمنی بدن، به غلاف محافظ پوشاننده ی سلول های عصبی در مغز و نخاع حمله می‌کند و موجب اختلال در ارتباط بین مغز و دیگر مناطق بدن می‌شود.
بیماری ام اس در مغز باعث ایجاد لکه های سفید یا پلاکهای متعدد می شود. وجود پلاکها نشان دهنده سفت شدگی غلاف سلولهای عصبی مغز هستند که این سفت شدگی، از انتشار جریان الکترو شیمیایی رشته های عصبی جلوگیری کرده و موجب اختلال در حرکات می شود. در نتیجه فرمانی که از مغز صادر می شود به راحتی به اعضا و ماهیچه ها نمی رسد و وظایف اندام‌های بدن به درستی صورت نمی پذیرد. بیماری ام اس یک بیماری ناتوان کننده است که باعث از دست دادن کنترل، دید، تعادل و حواس (بی حسی) می‌شود. به جهت درمان بیماری ام اس با داروهای گیاهی با مجله خلایق همراه باشید.
سیستم مرکزی اعصاب از میلیون ها عصب تشکیل شده است که وظیفه انتقال پیام ها بین مغز و اجزای بدن را برعهده دارند. این اعصاب از لایه‌ای محافظ به نام ملین (نوعی چربی) پوشیده شده‌اند که از تداخل اعصاب با یکدیگر جلوگیری می‌نماید(کاری که لایه محافظ سیم‌های الکتریکی انجام می‌دهد).
انواع بیماری ام اس عبارتند از ام اس عودکننده فروکش کننده (شایع‌ترین نوع این بیماری. علائم بیماری ام اس در دوره‌هایی عود کرده و سپس در دوره‌هایی دیگر کاهش می یابد)، ام اس پیشروندهی اولیه (علامت های بیماری ام اس به آرامی ولی به طور پیوسته پیشرفت می‌کنند)، ام اس پیشروندهی ثانویه (افراد مبتلا به آن در ابتدا به نوع عود کننده فروکش کننده مبتلا بوده‌اند و در طول زمان میزان عود بیماری بیشتر از پسرفت آن بوده است)، ام اس پیشرونده عودکننده (طی آن بیماری به طور مداوم پیشرفت کرده و هر از گاهی عود می‌کند).
دلایل بیماری ام اس
اولین دلیل بیماری ام اس ابتلای والدین یا یکی از نزدیکان به این بیماری است که خطر ابتلا به ام اس را در فرد افزایش می‌دهد.
بیماری ام اس یک بیماری خود ایمنی است. بنابراین دیگر عامل بیماری ام اس تحریک سیستم ایمنی بدن توسط عوامل مختلف از قبیل ورود ویروس به بدن است که باعث تحریک سیستم ایمنی شده و بدن را وادار به تولید پادتنهائی می کند تا به اشتباه به عناصر خودی بدن حمله کنند.
شرایط جوی در سراسر جهان نیز از علل بیماری ام اس محسوب می شود. براساس این فرضیه به نظر می‌رسد که ابتلا به ام اس در میان ساکنان نواحی اطراف مدار چهلم نیم کره شمالی و جنوبی کره زمین شایعتر است. فردی که در یکی از این مناطق متولد شده و پیش از رسیدن به سن نوجوانی به منطقه دیگر منتقل می‌شود، تا حدودی در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرد.
علایم بیماری ام اس در زنان و مردان
علایم اولیه بیماری ام اس بسیار متفاوت بوده و به شدت و محل آسیب بستگی دارد. از جمله علایم بیماری ام اس عبارتند از بی‌حسی یا ضعف در دست و پاها و تنه که معمولاً در یک طرف بدن به وجود می‌آید، از دست دادن قدرت بینایی به‌صورت جزئی یا کلی معمولاً در یک چشم که اکثراً با درد به هنگام حرکت دادن چشم همراه است، دوبینی طولانی مدت، خواب رفتگی یا درد در قسمت‌هایی از بدن.
دیگر نشانه های بیماری ام اس عبارتند از احساس برق گرفتگی که با انجام برخی حرکات گردن احساس می‌شود به خصوص به هنگام خم کردن گردن رو به پایین، رعشه، عدم تعادل و راه رفتن لرزان، اختلال کلامی، خستگی مفرط، سرگیجه و اختلال در عملکرد مثانه و روده‌ها.
عوامل افزاینده احتمال ابتلا به بیماری ام اس
افردی که در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی قرار دارند در بیشترین خطر هستند. زنان دو برابر بیشتر از مردان در خطر ابتلا به بیماری ام اس قراردارند.
اگر والدین و یا برادر و خواهر بیمار به بیماری ام اس مبتلا باشند، خطر ابتلای فرد به ام اس بین ۱ تا ۳ درصد افزایش می‌یابد. عفونت ها و ویرس های خاص از جمله ویروس اشتاین بار می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.
افراد سفیدپوست، به خصوص خانواده‌های ساکن اروپای شمالی در بیشترین خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. نژادهای آسیایی، آفریقایی یا بومی آمریکا در بین سایر نژادها در کمترین خطر ابتلا به این بیماری هستند. در کشورها و مناطق جغرافیایی خاص از جمله اروپا، کانادای جنوبی، آمریکای شمالی، نیوزلند و استرالیای جنوبی خطر ابتلا به بیماری ام اس بیشتر از سایر مناطق جهان است.
درصورتی که بیمار مبتلا به سایر بیماری‌های خود ایمنی از جمله بیماری تیروئید، دیابت نوع ۱ یا بیماری التهابی روده مبتلا باشد خطر ابتلای وی به ام اس افزایش می‌یابد. استعمال دخانیات نیز عامل خطر دیگر است.
عوارض بیماری ام اس
خشکی و یا گرفتگی عضلات، فلج شدن به خصوص فلج پاها، مشکلات مثانه، شکم و یا مشکلات جنسی، مشکلات ذهنی از جمله فراموشی و یا عدم تمرکز، افسردگی، صرع یا بی هوشی.
آزمایش مخصوصی برای تشخیص بیماری ام اس وجود ندارد و روش تشخیص آن به‌صورت رد کردن احتمال وجود عارضه‌های دیگر با علائم و نشانه‌های مشابه می‌باشد.
تشخیص بیماری ام اس با آزمایش خون به منظور کمک به رد احتمال عارضه های دیگر با علائم مشابه ام اس انجام می گیرد.
طی آزمایش پونکسیون کمر، نمونه‌ی کوچکی از مایع نخاعی از درون کانال نخاعی برداشته شده و تحت آنالیز آزمایشگاهی قرار می‌گیرد.
اسکن MRI از مغز و نخاع می‌تواند ضایعه های ایجادشده در اثر بیماری ام اس را مشخص کند.
همچنین از آزمایشات پتانسیل برانگیخته که در آن سیگنال‌های عصبی تولیدشده در پاسخ به محرک‌ها ضبط می شوند برای تشخیص بیماری ام اس مورد استفاده قرار می گیرند.
راه های پیشگیری از بیماری ام اس
ماهی حاوی موادی است که در پیشگیری از بیماری ام اس نقش مهمی می تواند ایفا کند.
خوردن مواد غذایی حاوی فیبر به پیشگیری از بیماری ام اس کمک می کند.
روغن زیتون، آووکادو و سایر چربی های غیر اشباع را جایگزین روغن های صنعتی کنید.
مکان هایی که پارازیت بیشتر، آلودگی شدیدتر و فاضلاب های وسیع تری دارند، خطرات ابتلا به این بیماری را چندین برابر افزایش می دهند.
خوردن روزانه یک لیوان شیر، خطر ابتلا به بیماری ام اس را تا چهار برابر کاهش خواهد داد.
خوردن میوه های بنفش و قرمز (تمشک و شاتوت) و میوه های زرد و نارنجی را در برنامه خوراک روزانه خود قرار دهید.
گوجه بخورید. این ماده خوراکی قرمز رنگ اگر روزی به اندازه یک عدد میل شود، کاهش خطر ابتلا به ام اس را در پی خواهد داشت.
با نوشیدن یک فنجام قهوه غلیظ از بروز بیماری ام اس پیشگیری کنید.
مصرف مناسب و کافی ویتامین‌های لازم مانند ویتامین هایC ،E، گروه B و املاح معدنی مثل منگنز، منیزیم، مولیبدن، سلنیم و روی در حفظ سلامتی بیماران ضروری است. در عین حال مصرف زیاد و نابجای ویتامین‌هایی چون A و B6 می‌تواند خطرناک و دردسرزا باشد.
کمبود کدام ویتامین باعث بیماری ام اس می‌شود ؟ کمبود ویتامین D یکی از مواردی است که در ابتلا به بیماری ام اس موثر است. ویتامین D را می توان از زرده تخم مرغ، شیر، ماست، پنیر، کره حیوانی و روغن کبد ماهی به دست آورد.
از خستگی شدید، استرس، سیگار، تب، حمام گرفتن با آب گرم و یا در مکان های خیلی گرم بودن، در معرض نور خورشید قرار گرفتن و نوشیدن الکل جا خودداری نمایید.
به اندازه کافی استراحت نمایید. این کار باعث می‌شود کمتر احساس ضعف و خستگی نمایید.
ورزش کنید. انجام مرتب ورزش و فعالیت بدنی از جمله ورزش هایی مثل پیاده روی، شنا، کاهش وزن و سایر فعالیت‌های متعادل به شما در تقویت عضلات، مثانه و روده و همچنین حفظ تعادل شما کمک می‌نماید.
بدنتان را خنک کنید. بعضی اوقات شدت بیماری ام اس با گرم شدن بدن افزایش می‌یابد. با ریختن آب خنک روی خود، شنا در آب خنک و خوردن نوشیدنی های خنک بدنتان را خنک نمایید.
رژیم غذایی مناسب می‌تواند به شما در حفظ تناسب اندام، تقویت سیستم ایمنی بدن و سلامت استخوان ها کمک نماید.
استرس تان را کاهش دهید زیرا استرس می‌تواند شدت بیماری را افزایش دهد.
آیا بیماری ام اس قابل درمان است ؟
در جواب به این پرسش که آیا بیماری ام اس درمان قطعی دارد باید گفت مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر، این بیماری نیز درمان قطعی ندارد و هدف روشهای درمانی کنترل علایم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است.
طیف گسترده ای از داروهای مختلف وجود دارند که می‌توانند شدت و تکرار علایم بیماری ام اس را کاهش دهند. همچنین بعضی از انواع داروها می‌توانند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهند. روش های درمانی استفاده شده معمولاً بر روی کند کردن روند بیماری، تسریع روند بهبودی پس از حملات ام اس و مدیریت علائم آن تمرکز می‌کنند.
در طول حملات دارای علائم، تجویز وریدی کورتیکواستروئیدها از قبیل متیل پردنیزولون با دوز بالا درمان معمول این حملات است. با اینکه مصرف کورتیکواستروئیدها معمولاً برای کاهش علائم در کوتاه مدت مؤثر است، اما این نوع درمان تأثیر زیادی بر بهبود بلند مدت نخواهد داشت. کورتیکواستروئید ها به منظور کاهش التهاب عصبی تجویز می‌شوند.
درصورتی که علائم بیماری به تازگی در بدن ظاهر شده باشد، شدت آن ها زیاد بوده و یا بدن پاسخ مناسبی به استروئیدها ندهد، از روش تعویض پلاسما یا پلاسمافرز استفاده می شود.
اینترفرون بتا از جمله رایج ترین داروهای تجویز شده برای درمان ام اس می‌باشند. این داروها به زیر پوست و یا درون عضلات تزریق شده و می‌توانند تعداد و شدت حملات بیماری را کاهش دهند.
گلاتیرامر استات (کوپاکسون) می‌تواند از حملات سیستم ایمنی به غلاف میلین جلوگیری کند و باید در زیر پوست تزریق شود.
دی متیل فومارات (تکفیدرا)،تریفلونومید (آباگیو) و فینگولیمود (گیلنیا) خوراکی می‌توانند حملات را کاهش دهند.
ناتالیزوماب (تیسابری) به منظور ممانعت از حرکت سلول های ایمنی آسیب زا از جریان خون به سمت مغز و نخاع طراحی شده است. این دارو می‌تواند به عنوان خط مقدم درمان برای افراد مبتلا به ام اس شدید و به عنوان خط دوم درمان برای دیگر افراد استفاده شود.
آلمتوزوماب (لمترادا) با هدف قرار دادن نوعی پروتئین بر روی سطح سلول های ایمنی، آن‌ها را دست خالی کرده و موارد عود ام اس را کاهش می‌دهد.
میتوزانترون داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی بوده و می‌تواند برای قلب مضر باشد و همچنین در ایجاد سرطان خون نقش دارد. در نتیجه استفاده از آن برای درمان ام اس بسیار محدود است. میتوزانترون معمولاً تنها برای درمان موارد شدید و پیشرفته ام اس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از جمله راه های درمان بیماری ام اس فیزیوتراپی است. یک فیزیوتراپیست یا متخصص کاردرمانی می‌تواند با آموزش تمرینات کششی و تقویتی به بیمار کمک کند تا با استفاده از وسایل مخصوص کارهای روزانه را آسانتر انجام دهد. فیزیوتراپی به همراه استفاده از وسایل کمکی حرکتی در موقع نیاز می‌تواند در مدیریت ضعف پا و دیگر مشکلات مربوط به راه رفتن که معمولاً در بیماری ام اس وجود دارد به بیمار کمک کند.
بیمار ممکن است گرفتگی های دردناک و غیرقابل کنترلی را در عضلات خود و به خصوص در عضلات پاها تجربه کند. شل کننده های عضلانی مانند باکلوفن (لیورسال) و تیزانیدین (زانافلکس) می‌توانند به بیمار کمک کنند.
ممکن است داروهایی برای درمان افسردگی، درد، اختلالات جنسی و مشکلات مربوط به مثانه و روده‌ها که با ام اس همراه هستند نیز تجویز شوند.
دیگر راههای درمان بیماری ام اس استفاده از روش های جایگزین مانند ورزش، مدیتیشن، یوگا، ماساژ درمانی، رعایت رژیم غذایی مناسب، طب سوزنی، و تکنیک های آرامش بخشی هستند که می‌توانند سلامت عمومی ذهنی و جسمی را بهبود بخشند.
درمان بیماری ام اس با طب سنتی
شبی هفت عدد انجیر را برای چند ساعت در آب خیس کنید و به همراه آب میل نمایید.
هفت عدد زیتون را صبح ناشتا و هفت عدد زیتون را شبها دو ساعت بعد از شام میل کنید. (زیتون شور غیر کارخانه ای).
مواضعی که دچار ضعف حسی و حرکتی شده اند را با روغن زیتون طبیعی چرب کنید.
از بوها و عطرهای صنعتی اجتناب کنید و با خود عِطر گل محمدی به همراه داشته باشید و مدام ببویید.
برای سالم نگه داشتن دستگاه گوارش از ملین ها و تسهیل کننده های عمل هضم استفاده کنید. گیاهانی مانند خاکشیر یا نعناع.
پژوهش های انجام شده در امریکا نشان می دهد که هفته ای یک قاشق مربا خوری زعفران می تواند به درمان بیماری ام اس کمک زیادی کند.
گیاه جنسینگ به درمان بیماری ام اس کمک می کند.
مصرف روزانه یک مشت گیاه خرفه در درمان ام اس مؤثر است.
خوردن گیاه خشک گزنه می تواند در درمان ام اس بسیار موثر باشد.هر روز یک قاشق چای خوری از آن را در آب میوه بریزید و میل کنید
همچنین استفاده روزانه از گیاه شاهدانه موجب کاهش لرزش های ناشی از این بیماری می شود.
مصرف روزانه ۵ عدد گیاه کندر قابلیت درمان بیماری ام اس را دارد.
یکی از میوه هایی موثر که در این زمینه توانسته درمان کننده خوبی باشد آناناس است.
از دیدگاه طب سنتی غذاهای مضر در این بیماران عبارتند از تخم مرغ، محصولات لبنی، بستنی، ترشی، تمر هندی، ماهی، فلفل، دارچین، زنجبیل، زیره، سرکه، چای، قهوه، سوسیس، کالباس، نسکافه، کاکائو، بادمجان، انواع فست فودها، برنج سفید، مواد غذایی کنسرو شده، گوشت گاو و شتر و غذاهای سرخ شده.
غذاهای مفید در این بیماران عبارتند از آلو خشک، آب زرشک، تمشک، انجیر، زیتون، بادام، کنجد، گردو، پسته، فندق، انگور، کشمش، میوه به، غذاهای آب پز، گیاهان دارای منیزیم مانند دانه خشخاش، لوبیا چشم بلبلی، اسفناج، عسل، سبزی های تازه، نخود، چغندر، حبوبات، آجیل خام.
برای تقویت مفاصل خوردن هفته ای ۳ بار پاچه گوسفند برای بیماران ام اس توصیه می شود.
حنا گذاشتن روی سر و مرتب روغن مالی ملاج سر با روغن کنجد و سیاهدانه روشی دیگر برای درمان بیماری ام اس با داروهای گیاهی است.
همچنین برای درمان بیماری ام اس با طب سنتی چای اسطخودوس مصرف کنید. چای اسطخودوس برای مغز بسیار مفید است.
۳ قاشق غذاخوری تخم گشنیز را با ۳ لیوان آب جوش روی حرارت کم بگذارید. ملافه ای روی سر بکشید و آن قدر بخور کنید تا خیس عرق شوید.
به عنوان آخرین پیشنهاد برای درمان بیماری ام اس با طب سنتی زالواندازی پشت گوش توصیه می شود. این کار باید حتماً زیر نظر پزشک متخصص و با تجربه طب سنتی انجام گیرد.
